Aslında bu yazının yeri taa baştan burası olmalıydı, ancak, simit yapmanın başarısını davul zurnayla ilan etmek istediğimden kardeş blogda gözüktü ilk kez.
Söz!
Nohut mayalı ekmek yapmayı başardığımda ilk yazı burada olacak.
Hayli zamandır, simit yapmak istiyorum.
İstiyorum da bir türlü cesaret edemiyorum.
Bir çok tarif okudum, simit nasıl yapılır öğreneyim diye, sanki bir becerememezlik hali, "olduramayacağım yahu!" fikrine saplandım.
Sonra geçen gün başka bir şey ararken Huysuz Soprano'nun Amerika'da yaşayan Türkler için verdiği tarifi* buldum.
Gelsin mi bana bir cesaret!?
Orada malzeme yok, şu bu durumunda bile yapılabilecekse, ben neden yapamayacakmışım?
Bugün, haftasonu alışverişi yapılmış, hafta içi yemekleri ve ekmekleri hazırlanıyorken, "işte, tam zamanı" simit yapmaya koyuldum.
Sonuç?
Yukarıda ve aşağıda.
Yaptığım işten öyle memnun kaldım ve keyiflendim ki, çocuklar "bırak anne, dur da beğendiğimizi biz söyleyelim" demek zorunda kaldılar.
Bende bir kibir, bir böbürlenme...
*Tarifi, Elif'in linkinde.
Hamiş: Sağ arkadaki iki simite kavrulmuş susam yetmedi, beyaz susama buladım, açık renkli görünüşleri, o yüzden.
.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder