Akşamüstü sokak simiti yapıyordum, daha doğrusu yapmaya niyetlenmiştim.
Elim değmişken hamurunu fazlaca yoğurayım da, yarısından başka bir şey (şey=ekmek, sandviç, pide) yapayım düşüncesindeydim ki, dolaptan unu alırken siyah çikolata paketini görünce karar verdim.
"Çocuklara ne zaman çikolatalı ekmek yapmıyorum, bu defa onu yapayım!"
Yaptım da!
Buyrun burada:
Şimdi bu sandviçlerin payına, simit hamurundan yapılmak düştü.
Yani şöyle bir hamur:
500 gram un, 4 çay kaşığı kuru maya, 2 çay kaşığı tuz, 1,5 bardak ılık su.
Kulak memesi kıvamı iyidir, biraz tok bir hamur tercihen, yumuşak değil.
Hamuru yoğurup, yarım saat kadar kabarmasını bekledikten sonra, 10 parçaya böldüm.
Hamurları el ayası büyüklüğünde parmaklarımla yassıltıp, aralarına iki tablet çikolata yerleştirip, rulo edip, zeytinyağladığım avucumda silindirik hale getirip, tepsiye yerleştirdim. Siyah çikolata bitince, sütlü ne gün duruyor.
İçindekini ayırt edebilelim diye, siyah çikolatalıların üstüne esmer şeker serptim ve yallah, fırına!
180 derecede yarım saatte piştiler.
İşte size, çıtır kabuklu, içi çikolatalı nefis sandviçler!
Afiyet olsun!
.
4 yorum:
Mmmmmmmmmm...
Koma bunları buraya sereserpe, diyetteyik, günahtır:))))
e yuh yani ekmekcim. koşarak evine gelip kapını çalasım geldi. ağzımdan sular akıyor şu anda!
Leylakcığım,
Şeyy, pardon yani!
Ben çareyi çocuklara yedirmek için yapmakta ve yedirmekte buldum.
:))
Şulecim,
Gel valla!
Gerçi biraz geç kalmışım seni davette, gün akşama döndü. Ekmeklerin çoğunu yeğenlerime götürdüm, kahvaltıya.
Sana kadar var, ama...
:))
Yorum Gönder